تأثیر جنگ تجاری جهانی بر صنعت سرامیک اندونزی | فرصت‌ها و چالش‌ها

در حالی که صنعت سرامیک نقش مهمی در اقتصاد اندونزی ایفا می‌کند، اما همچنان ظرفیت زیادی برای رشد دارد؛ چرا که میزان مصرف سرامیک به ازای هر نفر در این کشور پایین است. با وجود فقر گسترده، فرصت‌های بسیاری برای گسترش بازار کاشی‌های دیواری و کف، پرسلان، سنگینه، آجر و سایر محصولات سرامیکی وجود دارد.

با این حال، صنعت سرامیک اندونزی با چالش‌های عمده‌ای روبروست؛ از جمله رقابت شدید با کشورهای آسیایی نظیر چین و ویتنام، و همچنین هزینه‌های بالای تولید که اغلب به قیمت بالای گاز مرتبط است. واردات ارزان‌قیمت نیز به دلیل کاهش رقابت‌پذیری تولیدکنندگان داخلی، یکی دیگر از مشکلات ساختاری به شمار می‌رود.

افزون بر این، تشدید جنگ تجاری که با اعمال تعرفه‌های سنگین توسط رئیس‌جمهور وقت آمریکا، دونالد ترامپ آغاز شد، تهدیدی دیگر برای این صنعت محسوب می‌شود. به گفته رودی سوجانتو، مدیر مالی شرکت Arwana Citramulia، کشورهای بزرگی مانند ویتنام و هند که دیگر قادر به صادرات به آمریکا نیستند، ممکن است بازار اندونزی را هدف قرار دهند.

در عین حال، بازار داخلی اندونزی ظرفیت رشد بالایی دارد. رشد ساخت‌وساز، توسعه بخش مسکن، شهرنشینی و افزایش جمعیت، از عوامل اصلی تقاضای فزاینده برای سرامیک هستند. همچنین، علاقه مردم به خانه‌های مستقل و اهمیت بهداشت، استفاده از سرامیک را در فرهنگ زندگی اندونزی تقویت کرده است.

سوجانتو می‌افزاید یکی از راهکارهای محدودسازی واردات، اجرای استاندارد ملی اندونزی (SNI) است که به عنوان مانعی غیرتعرفه‌ای، علاوه بر حفاظت از مصرف‌کننده و تضمین کیفیت، الزامات و فرآیندهای آزمایشی سخت‌گیرانه‌ای دارد که به راحتی می‌تواند از ورود کالاهای خارجی جلوگیری کند.

با این حال، بازار آمریکا برای صادرات سرامیک اندونزی قابل‌توجه نیست؛ حتی با وجود تعرفه‌های بالاتر برای کشورهایی چون چین و ویتنام، هنوز ایالات متحده مقصد اصلی صادرات این کشور محسوب نمی‌شود.

بازارهای صادراتی اصلی اندونزی، کشورهای عضو آسه‌آن مانند فیلیپین، تایلند و مالزی هستند.

اندونزی با ظرفیت نصب‌شده سالانه حدود 675 میلیون متر مربع کاشی، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان سرامیک جهان است. از نظر ظرفیت، این کشور پس از چین، هند و برزیل در رتبه چهارم قرار دارد؛ اما از نظر تولید واقعی، رتبه هشتم جهان را به خود اختصاص داده است.